Zostalam konsultantka Camp America!

Hej! Jak Wam się podoba moja systematycznośc na tym blogu? Mi wcale :P Za mną kolejne wakacje w Stanach, tym razem było równie dobrze (a może nawet lepiej) jak w zeszłym roku. Ekipa, z którą przyszło mi pracować była fenomenalna, cieszę się, że poznałam tak wiele wspaniałych osób. Jeśli ktoś będzie zainteresowany to oczywiście mogę napisać tu troszkę więcej na temat mojego tegorocznego pobytu w USA.

Dzisiaj piszę do Was jednak w innej sprawie. Z przyjemnością informuję, że zostałam oficjalnym konsultantem Camp America! Można powiedzieć, że spontaniczna decyzja otworzyła przede mną bardzo ciekawy rozdział życia. Kiedyś to ja byłam aplikantką z mnóstwem (głupich i głupszych przede wszystkim) pytań, teraz znajdę się po drugiej stronie i będę pomagać ludziom spełniać marzenia. :)

Zapraszam wszystkich serdecznie na moją stronę na facebooku, gdzie pojawi się mnóstwo ciekawostek, wskazówek, a przede wszystkim ZDJĘĆ z USA.

FB.COM/MARTYNAGORNACA

O czym najbardziej chcielibyście poczytać? :)
Do następnego! Buziaki.

Do trzech razy sztuka - mam wizę, wracam do Stanów!

Hej! Zgadnijcie kto po raz setny nie wywiązał się z obietnicy częstszego pisania! Anyway.. Zamiast setnych tłumaczeń przejdę po prostu do właściwej treści notki. Raz, dwa, trzy - akcja! (studia filmowe się udzielają haha). Okej.

Słowem wstępu: w poniedziałek pojechałam do Krakowa po (trzecią już) wizę... poszło idealnie!

Nowojorskie refleksje

Nie wiem co takiego ma w sobie Nowy Jork, ale mimo wszystkich swoich niedoskonałości przyciąga mnie chyba najbardziej ze wszystkich amerykańskich miast. Oczywiście, już odliczam dni, tygodnie (no dobra, miesiące) do mojej wizyty w ukochanym Seattle, ale to właśnie Nowy Jork najbardziej siedzi mi w głowie. W zeszłe wakacje, moja wizyta w Nowym Jorku wcale nie należała do najlepszych - poleciałam tam w najbardziej turystycznym (oprócz świąt) okresie, było mega gorąco, mega duszno, tłoczno, no po prostu wszystkiego za dużo! Mimo tego miasto urzekło mnie niesamowicie... Żałuję, że tyle czasu spędzałam w centrum Manhattanu (tam gdzie tych turystów jest najwięcej), zamiast przejść się uliczkami innych dzielnic... No cóż, wszystko przede mną! Wrzucam tu dzisiaj kilka fotek z NYC, czarno białych, bo na kolor nie miałam dzisiaj humoru :)

A tak oprócz tego... czekam na to, aż Camp America przydzieli mi termin spotkania wizowego i jazda! Mniej niż trzy miesiące, i znów będę po drugiej stronie oceanu. INSANE!

Odezwę się jak (jeśli) dostanę wizę, 

xoxo

W zlym miejscu o zlej porze

Hej! Piątek, 12 rano. Wolne od pracy. Nagle chce mi się sprzątać pokój, przeglądać stare ubrania, nawet pomyłam trochę naczyń... Dlaczego? Bo powinnam się już od kilku godzin uczyć :D, ale oczywiście wszystko wydaje się być sto razy bardziej interesujące. 

W każdej sytuacji można odnaleźć zarówno plusy jak i minusy. Minusem będzie mój stres na jutrzejszych/niedzielnych egzaminach. Plusem? Próba ratunku bloga. 

Ostatnio przypomniała mi się śmieszna sytuacja z campu, więc postanowiłam ją tu opisać. Nie jest to nic niezwykłego, nie zmieni ona Waszego życia, ale chętnie to z siebie wyrzucę. Historia, tak jak wskazuje tytuł notki, opowiada o tym jak znalazłam się w złym miejscu o złej porze.

Jak wygladala moja praca na campie i.... jak bedzie wygladac w tym roku?! Wracam!

Hello! Ostatnie miesiace były naprawde dziwnym okresem mojego życia.  Z jednej strony jest dobrze, a z drugiej... co ma byc źle, skoro nic się nie dzieje? Długo zastanawialam się nad swoją bliską i daleką przyszłością i postanowiłam, że wracam na swój camp! 

Chicago part 1!

Happy New Year!
 Miejmy nadzieję, że 2017 będzie najlepszym rokiem dotychczas - takim, o którym będziemy opowiadać wnukom, ba, nasze wnuki będą powtarzać swoim nasze tegoroczne historie. Damy radę? Damy! A tak na serio - uwierzcie w swoje marzenia i nie bójcie się ich spełniać.

***

Okej, przyznam się bez bicia. Nic tu nie dodaję, bo nie potrafię zabrać się za pisanie... mam jednak zdjęcia, którymi chętnie się z Wami podzielę :)
Dzisiaj przygotowałam dla Was fotki z pięknego Chicago, w którym spędziłam prawie tydzień. Udało mi się zobaczyć tam naprawdę dużo, za co jestem mega wdzięczna mojej rodzinie (którą poznałam dopiero na miejscu). Muszę przyznać, że miasto to zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Mnóstwo drapaczy chmur, które uwielbiam, a zaraz obok jezioro i plaża, cudo. Teraz wiem dlaczego tak wielu moich znajomych, jeszcze z czasów au pair, najbardziej zachwycało się własnie Wietrznym Miastem.

 Zapraszam do rozwinięcia :)